مازراتی، (به ایتالیایی: Maserati) شرکت خودروسازی ایتالیایی و تولیدکننده خودروهای لوکس است، که در تاریخ ۱ دسامبر ۱۹۱۴ توسط برادران مازراتی، در شهر بولونیا، راه‌اندازی شد.^[۱]

شرکت مازراتی از ۱۹۹۳ تاکنون، متعلق به کمپانی فیات می‌باشد و در حال حاضر دفتر مرکزی و کارخانه تولیدی اصلی آن، در شهرمودنا، ناحیه امیلیا-رومانیا، ایتالیا قرار دارد.

در ساختار سازمانی گروه فیات، مازراتی همواره به‌عنوان زیرمجموعه شرکت فراری محسوب می‌شد، ولی اخیرأ به‌همراه آلفا رومئو، بخش اصلی خودروهای اسپورت فیات را، تولید می‌نماید.

کمپانی خودروسازی مازراتی در ماه دسامبر سال ۱۹۱۴ فعالیت خود را آغاز نمود. این شرکت توسط برادران مازراتی؛ به نام‌های آلفیری، بیندو، کارلو، اتوره و ارنستو تاسیس شد. آنها در سال‌های نخست قرن بیستم فعالیتشان را در شرکت اتومبیل‌سازی دیاتو آغاز نمودند و خودروهای مسابقه‌ای ۲لیتری طراحی شده توسط آلفیری، بیندو و ارنستو برای دیاتو، قهرمانی مسابقات اتومبیل‌رانی گرند پریکس را به ارمغان آورد.

در ۱۹۲۶ کمپانی دیاتو تولید خودروهای مسابقه‌ای خود را متوقف کرد و برادران مازراتی از این شرکت جدا شدند و بر روی شرکت تازه تاسیس خود؛ مازراتی، تمرکز نمودند، که فعالیت آنها به ساخت خودروهای ۴، ۶، ۸ و ۱۶ سیلندر مسابقه‌ای و شرکت در مسابقاتاتومبیل‌رانی محدود می‌شد.

یکی از نخستین اتومبیل‌های ساخته شده توسط برادران مازراتی، که آلفیری رانندگی آن را برعهده داشت، در ۱۹۲۶ مقام اول را در مسابقات تارگا فلوریو کسب نمود. سال ۱۹۳۲ برادر بزرگتر، یعنی آلفیری مازراتی درگذشت و کارلو نیز از شرکت جدا شد، ولی ۳ برادر دیگر، برای ۵ سال، هدایت شرکت را ادامه دادند.

در سال ۱۹۳۷ سه برادر مازراتی، سهام خود را به شرکت آدولفو اورسی واگذار کردند، اما به‌عنوان مهندس، در تولید خودرو در این شرکت، به کار خود ادامه دادند.

در این زمان نیز شرکت مازراتی همچنان به تولید خودروهای مسابقه‌ای می‌پرداخت، که در مسابقات رالی نیز موفقیت‌های زیادی به دست‌آورد.

مازراتی حتی در برابر غول‌های خودروسازی آلمانی مانند مرسدس بنز و آتو یونیون در سال‌های ۱۹۳۹ و ۱۹۴۰ هم موفقیت‌های فراوانی را کسب کرد. یکی از خودروهای موفق مازراتی در مسابقات رالی، خودروی مازراتی سی‌تی‌اف۸ بود، که موفق به کسب عنوان قهرمانی در مسابقات گرند پریکس شد.

با شروع جنگ جهانی دوم، مازراتی هم مانند دیگر خودروسازان، به تولیدات جنگی پرداخت و خودروی نظامی وی۱۶ را برای رهبر وقت ایتالیا؛بنیتو موسولینی تولید کرد. وی۱۶ اندکی پیش از آن که فردیناند پورشه شروع به تولید اتومبیل فولکس‌واگن برای آدولف هیتلر نماید، تولید گردید. با پایان جنگ، شرکت تولیدات عادی خود را از سرگرفت و خودروهای سری مازراتی ای۶ را به بازار عرضه کرد.

در ادامه، شرکت مازراتی با جذب متخصصان، بیشتر تمرکز خود را روی ماشین‌های مسابقه‌ای قرار داد. در این دوران علاوه بر خودروهای مسابقه، اتومبیل‌های ۴سی‌ال‌تی، ۸سی‌ال‌تی و معروف‌ترین خودروی آن دوره خود یعنی ای۶جی‌سی‌اس را هم تولید و عرضه کرد. سال ۱۹۵۷ تیم مازراتی با خودروی مازراتی ۲۵۰اف توانست موفقیت چشمگیری را به دست‌آورد.

از دیگر خودروهای مازراتی در این زمان می‌توان به مدل‌های مازراتی ۲۰۰اس، مازراتی ۳۰۰اس، مازراتی ۳۵۰اس، مازراتی ۴۵۰اس و مازراتی تیپو ۶۱ تا سال ۱۹۶۱ اشاره کرد.

مازراتی پس از سال ۱۹۵۷ از تولید خودروهای مسابقه‌ای کاست و تمرکز خود را روی خودروهای کلاس‌های دیگر معطوف کرد و اولین خودروی ۶ سیلندر خود، بنام مازراتی ۳۵۰۰ را تولید نمود، که از بدنه‌ای تمام آلومینیمی ساخته‌شده بود. در سال بعد نمونه ۸ سیلندر با همان طراحی قبلی ساخته شد، که تحت نام مازراتی ۵۰۰۰ جی‌تی به بازار عرضه گردید.

خودروی بعدی این شرکت مازراتی سبرینگ نام داشت و در سال ۱۹۶۲ رونمایی شد. یک سال بعد در ۱۹۶۳ خودروی کوپه مازراتی میسترال وارد بازار شد، که در ۱۹۶۴ طرح اسپایدر آن نیز ساخته شد، که هر دو مدل توسط پیترو فروا طراحی شده‌بود.

فروا در سال ۱۹۶۳ نخستین خودروی ۴ در مازراتی را نیز طراحی نمود که با نام مازراتی کواتروپورو روانه بازار شد. در ۱۹۶۷ مدل دو صندلی مازراتی گیبلی طراحی گردید.

سال ۱۹۶۸ مازاراتی توسط شرکت فرانسوی سیتروئن خریداری شد و نخستین خودروی آن، تحت مدیریت سیتروئن، در سال ۱۹۶۹ ارائه شد، که مازراتی ایندی نام داشت. در ادامه، سال ۱۹۷۱ خودروی مازراتی بورا به تولید انبوه رسید.

بلافاصله مدل‌های مازراتی تحت مدیریت سیتروئن، یکی پس از دیگری طراحی و تولید گردید، که شامل: مازراتی مراک، مازراتی کمسین ومازراتی کواتروپورو ۲ بود.

با شروع بحران نفتی سال ۱۹۷۳ و در پی گران شدن قیمت بنزین و افت بازار جهانی خودرو، ترمز توسعه شرکت مازراتی و سیتروئن کشیده‌شد و تا بدان‌جا پیش رفت، که سیتروئن تا آستانه ورشکستگی در ۱۹۷۴ قرار گرفت.

در ۲۳ می ۱۹۷۵ پس از ادغام دو شرکت پژو و سیتروئن و تاسیس کمپانی جدید پژو سیتروئن، مدیریت جدید تصمیم به واگذاری شرکت مازراتی گرفت.

سال ۱۹۷۵ شرکت بنلی، که خود از شرکت‌های زیرمجموعه دتوماسو محسوب می‌شد و هر دو متعلق به راننده بازنشسته آرژانتینی؛ آلساندرو دتوماسو بود، شرکت مازراتی را از سیتروئن خریداری کرد.^[۲]

در ۱۹۷۶ نخستین مدل تحت مدیریت دتوماسو تولید شد، که مازراتی کیالامی نام داشت. سپس در ۱۹۷۹ سری سوم از مدل کواتروپورو؛ بناممازراتی کواتروپورو ۳ عرضه گردید.

در اوایل دهه ۱۹۸۰ در خودروهای مازراتی تغییراتی ایجاد شد، که شامل تغییر در طراحی موتور و همچنین کاهش قیمت خودروها بود. مدل‌هایمازراتی بای‌توربو و مازراتی کاریف از آن دسته بودند.

آخرین خودرویی که بر پایه مدل بای‌توربو ساخته شد؛ مازراتی مسابقه نام داشت. دو خودروی کوپه طرح جدید مازراتی که به‌ترتیب در سال‌های ۱۹۹۰ و ۱۹۹۲ عرضه شدند؛ مازراتی شامال و مازراتی گیبلی ۲ بودند.در اوایل دهه ۱۹۹۰ بخشی از سهام مازراتی توسط شرکت کرایسلر خریداری شد و در پی آن، دو مدل خودرو با مشارکت مازراتی و کرایسلر نیز تولید گردید، که شامل کرایسلر تی‌سی بر اساس مازراتی و مازراتی بارچتا بودند، ولی بعلت مصادف شدن با ورشکستگی کرایسلر، هیچگاه به تولید انبوه نرسیدند.

سال ۱۹۹۳ شرکت فیات با سرمایه‌گذاری در مازراتی هدایت آن را به دست گرفت.^[۴]

در سال ۱۹۹۸ با طراحی و تولید مازراتی ۳۲۰۰ جی‌تی تحت مدیریت فیات، فصل جدیدی از تاریخچه مازراتی آغاز شد، که بلافاصله به عرضه مدل‌هایی چون مازراتی کوپه و مازراتی اسپایدر انجامید، که مدل کوپه به‌عنوان بهترین خودروی جهان در سال ۲۰۰۲ تبدیل شد. سپس مدلمازراتی گران‌توریزمو به بازار عرضه شد.

سال ۱۹۹۷ مازراتی به فیات اتومبیلز واگذار شد و این شرکت نیز ۵۰٪ درصد از سهام مازراتی را به شرکت فراری فروخت، هر چند که بخشی از سهام فراری نیز در اختیار فیات اتومبیلز بود و در مجموع همه این شرکت‌ها زیر چتر شرکت فیات قرار دارند.

از آن پس شرکت مازراتی دست به تولیدات محبوب‌تر و موفق‌تری زد و در حال حاضر به عنوان یکی از شرکت‌های تحت کنترل فیات به تولید خودرو مشغول است. این هم جدید ترین خودرو های مزراتیمازراتی کواتروپورومازراتی گیبلی ۳مازراتی گران‌توریزمومازراتی گران‌کابریومازراتی لاوانته